Ey sevgili gel bu yüreðin ateþini söndürme. Gönlümde açacak güllerin göncasý sen ol. Yoksa yanacak bu yürek, solacak gönül çiçeklerim. Gel bu gönlün çiçeklerini soldurmadan sevgilim sen ol.
Gün yine akþam oldu, gönlüm düþtü ateþa, dara. Gel gitme yârim, sensizlikte ölüm gelir aklýma. Sen gelmezsen yanacak yüreðim konacak mezara. Gel bu gönlün çiçeklerini soldurmadan sevgilim sen ol.
Bunca yýl, seni seviyorum deyip, avutma beni. Verdiðin sözler üzerinden kaç mevsim geldi geçti. Seninle hiç yaz, bahar yaþamayacak mý? Bu gönül. Gel bu gönlün çiçeklerini soldurmadan sevgilim sen ol.
23.06.2012 Cahit KKARAÇ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Cahit KARAÇ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.