Kın Kılıca Dost Değil
’gül suretli bir gülümseme olup yaðýverdin ömrüme
Katýksýz sevda terennümüm
Hiç yaþanmamýþ bir edayla çocuk yürekli aþk masalým.
Açtým kapýyý mazide kanamýþ her aþkýn intikamýný almak ahdiyle
Söylenmemiþ her sözün aslýydýk
Ve biz aþkýn yaþanabileceðinin son faslýydýk.
Sen ve ben
Yaþadýkça bakýþlardan kana kana içmeyi
Sahra’nýn çatlak dudaklarý Nl’le ýslanýyordu,
yeþeriyordu sarý kumlarda kasýmpatýlar
biz, firavunun tövbesi oluyorduk.
Þairler bu aþkla seninle öðrendi yazmayý turnayý mýsralara
Susuz çöl ahularýna kurna oldu bu sevda
Gül renkli mevsimler sardý takvimleri…
Derken
Deðiþti bulutlarýn rengi göðümüzde
Bir sallantý baþladý ki mahþer misali
Asumandan döküldü öbek öbek umut yýldýzlarý
Gün maha ýþýk vermedi
Gün aha kapý açtý her doðuþunda
Bir çocuk öldürdük göðsümüzde
Günaha kapý açtý sözcükler dilimizde.
Kanatlarý ýslak bir güvercinim artýk
Uzak diyarlardan denizleri aþýp gelmiþ
Ve yorgunluðun son demini demliyorum ömür denkleminde.
Kim derdi böyle olacaðýný
Denizin ortasýnda kürekleri kýrýk bir kayýkçý kalacaðýmý
Martýlar her ne kadar dolansa da tepem de
Ve gelse de sesi her ne kadar ezgilerin
Uzun soluklu aþk terennümleri deðil artýk
Ucuz soluklu bir aðýttýr iþitilen
Sen olmadan her uzvum kangren
Neþter oluyorsun yüreðimi parçalayan
Bir kudsiyete türbedar misali yokluðunda
Elemli yaþlar döküyorum.
Nasýl olduysa tersine aktý sular
Kurudu rahmet damlalarý üzerimden
Aðrýlaþtý kalbim ve sen lav oldun orada
Her gece artýk umudun þafaðýna deðil nöbetim
Cenaze namazýna duruyorum umudun
Her gece kefensiz gömülüyorum sensizliðe
Terazinin sol kefesi hep aðýr geliyor artýk sorgularýmda
Elem ateþleri kýrký geçince týrnaklarýmý diþliyorum
Bu kýzýl ateþte bir mavi bakýþ düþlüyorum
Her köþesinde bir hatýranýn ölgün olduðu daðlarý sýrtlýyorum
Külhan beylerini yad edercesine naraya duruyorum
Çocuk gibi aðlayarak.
Züleyha aðlýyor bak
Karýncalar saldýrýyoryeniden Nemrut’un kalelerine
Sivri sinekler artýk sana düþman
Akrepler zehirliyor kendini kadýnlarý unutup
Baþ döküyor buðdaylar ve dal döker aðaç
Yapraktan özge.
Kýn kýlýca dost deðil, bir yaný eksik zülfikarýn
Ali’siz söyleniyor artýk dost þarkýlarý.
Birazcýk geç kaldýn galiba çünkü ben ölüyorum.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.