UZUN SANDIĞI ÖMRÜ KISACA BİTİVERDİ

Ýçtiði enfiyenin dumanýnda boðuldu,
Kaybolmuþ umutlarý sanki dünden yitikti
Müntehayý sarýnca sinesine acýyla,
Kývranýrken sol yaný titrek halleri bitti,

Þehla bakýþlarýndan geriye kalan boþluk,
Loþ odanýn içini hýnca hýnç doldurmuþtu,
Sol yanýna habersiz düþen bir kelebeði,
Nazik bir gayret ile Azrail kondurmuþtu…

Son gayretle baþýný yastýktan, kaldýrýnca
Gitti bütün mecali dirhem, dirhem teninden,
Azrail pençesini aniden daldýrýnca,
Gökten bir melek indi, tutuverdi elinden…

Bir tebessüm býraktý baþýnda duranlara,
Sonsuz bir nefes aldý kuþ gibi gidiverdi,
Sessizce selam verdi geride kalanlara,
Uzun sandýðý ömrü kýsaca bitiverdi…

Þehla: divan edebiyatýndaki ütopik güzelin özelliklerinden birisidir. Hafif, tatlý bir þaþýlýktýr; rahatsýz edici deðil, þirin gösterici bir görünümü vardýr.
Münteha: son, bitmek.

DUDU BAYRAM/ANKARA
Sosyal Medyada Paylaşın: