SULAK GÖZLÜ CEYLANLAR
Sevgisiz çarpan yürekler,
Sahte gülen yüzler,
Seni kandýrmasýn,
Seni dibi görünmedik
Suya daldýrmasýn.
Hani içinizdeki kývýlcýmlar?
Hani kalbinizdeki sevgiler?
Hani yýldýzlarýn parlaklýðý?
Hani bahçenizdeki,
Selvi boylu sürgünler?
Hani kardeþçe yaþayan
Yumru gözlü papatyalar?
Hani göz bebeðindeki
Yaþam dolu parýltýlar?
Hani kurbaða sesleri,
Sulara neþe saçan?
Hani bakýþýyla gönül yakan,
Sulak gözlü ceylanlar?
Hani seni yürekten sevdiðini
Söyleyen aþk mahkûmlarý?
Hani aþkýnla harlanýp
Küle dönen gönüller?
Hani balýklara süzülen martýlar?
Ve umutla çýrpýnan kanatlar.
Sulak yurtlara,
Sivrisinekler neden uðramaz?
Sen, neden küstürdün?
Seni delice sevenleri.
Sen, neden uzak durdun?
Sana barýþ elini uzatanlara.
Senin sesini duyunca,
Kalbin aþkla çarpmasýný,
Neden baltaladýn?
Sevdiklerini neden incittin?
Rüzgâra neden kýrgýnsýn?
Yaðmurdan kaçarken,
Doluya neden yakalandýn?
Karanlýklarýn arkasýnda,
Neden sabahlarsýn?
Oysa yaðmur,
Senin aþkýnla yaðarken.
Seni görmeyeli çiçekler,
Kalplerde açmaz oldu,
Sular kabuðuna çekildi,
Sevdalar yüreklere hapsoldu.
Sen kayboldu mu?
Sevdiklerin de kayboluyor,
Sen, neden sevgini çýkarmýyorsun?
Neden sevdiklerinden kaçýyorsun?
Sevdiklerine hele bir umut ver,
Bu umudu boþa çýkarma.
Hele aþk kývýlcýmýný bir ateþle,
Kalbinin derinliklerinden,
Sen, iþte o zaman parlarsýn,
Seni sevenlerin kalplerinde…
21.06.2012
Çekerek
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.