Sevgiye susamýþtý susamýþtým susamýþtýk çöl kuyularý kadar aziz bir bekleyiþi çaðýrýyorduk dizlerimize eðilip iman edercesine sessizliðe koþulu çýðlýk içindeydim içindeydi içindeydik dizginsiz..
Umudu arýyorduk avuçlarýmdaki avuçlarýndaki tere gömülü kalp vuruþlarýmýz karýþtý birbirine bu ne ritim ya-rab bu ne düzensiz düzensizlik...
Susarak konuþuyorduk yitirmiþti manasýný söylenmedik tüm tümceler yitirmiþti renklerini zambaklar ülkesindeki filizler bir gölge oyunun oynuyorduk perde açýlýp kapandýkça ipleri elinde kalanlar sýrýtýyordu.. bir alkýþ tufaný kopuyordu ve çöken sahnedeki kaðýt kelebekler uçuþuyordu..
Ýçim içine sýðmadý taþtý bir ihtiyar fýrladý yüreðimden korkularý aþtý.. bir çocuk feryadý asýlý kaldý oyuncaða yapýþan ellerimde.. okþarken kanatlarýný karanfillerin bir kanarya sarýsý sessizliðine büründü günbatýmý dudaklardaki acýlý çizgiler.. kýrlangýç karasýna takýlý kaldý söylenmemiþ ezgiler Ve Kabuðuna çekildi zaman
Volkan Kemal
Sosyal Medyada Paylaşın:
Volkan70 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.