diren

Direnme sakýn
nereye gitmek istiyorsa ayaklarýn
sal gitsin
ellerin üzerinde yürümek istiyorsan bile
parmaksýzlaþ
yüzünü sürmeden
yüzsüzleþmeden
eðrilip bükülmeden
sökülüp dikilmeden
yamalaþmadan
yamanmadan
var
varamadýðýn yere
sarýl
sarýlamadýðýn seri
sev
sýrýl sýklam

denge aramada bunca densizlik içinde
dön tenin çevresinde
teðet geçme
pervasýzca pervaneleþme
yalýn ol
yalýnayak
yalpalama
yýkýl ama
ýkýnýp sýkýlma
hýçkýrýp hýçkýrma
yumruk yumruk
düðümleþme
körleþ ama
körebeleþme

yýlma
týrman bin kez
yalçýn kayalardan yuvarlansan da
yosun tutsanda sabýr taþýna
taþlaþma
yerinden oyna
oynadýðýn yere
yerleþme bir daha
putlaþma...

diren
sende sana ait olmayan ne varsa
takýlarý takanlara
takým taklavat
diren

çizgini belle
belleðini zorlama
bileðinle deldiðin çukura düþ
toprak sarsýn seni
ama zamansýz düþleþme
düþeþleme
kapý aralýklarýnda bekletilme
bekleme beklentileri beklemede kalanlarý

var gitlerine
gelgit ekleme
yeter
sýrat köprüsünden yürü
düþ yangýn yerine
cehenneme odun ol
yönünü yörüngeni kaybetme
dengesizliðine
ayak arama
tek týrnaðýn kalsa bile
kaþý sýrtýndaki
kabuk baðlamýþ yaralarý
saðalt
aðzý köpüklü saralarý
dindir
acýlý naralarý
sakinler sokaðýna sap
sapýtma

dedi kendi kendine
ayak seslerine
eklediði düþlerine sýðýnýp

yanlýzlýðýna
mor bir halka daha ekledi
acýmasýz zamana dalýp
koca bir yýl bekledi
tekledi
tekle
tek
tek baþýna
belalý
baþýyla baþaçýktý
anlý açýk
yüzü kara
zifiri

Volkan Kemal

Sosyal Medyada Paylaşın: