AŞK ÇÖPLÜĞÜ

Ýçimde ki yýllar boyunca
Büyüttüðüm duygularým
Bir sýr olup kaybuluyorlar
Nedenini bile bilmediðim
Saçmalýklarým yüzünden

Bazen þöyle bir kenarýya
Sessiz sakin oturuyorum
Çevremdeki yaþananlarý
Ýzliyorum da insanlarýmýz
Derin bir çýkmazlardalar

Adeta bütün açýk kapýlar
Yüzlerine kapanýrcasýna
Suratlarýnda hüsranlarla
Mutlu olmaya çalýþýyorlar
Acýlarýný kimse bilmeden

Öylesine zor durumdalar
Öylesine kaybolmuþlar ki
Kaybettikleri benliklerini
Kendi kiþiliklerini arýyorlar
Bir yanlýzlýk karmaþasýnda

Adeta bir aþk çöplüðüne
Dönmüþcesine yaþýyorlar
Kalpleri bile isyan ediyor
Bu içlerinde büyüttükleri
Akýl almaz aþk çöplüðüne.

Ufuk GÜNEY
Sosyal Medyada Paylaşın: