Siyah beyaz sorular

hava serinledi
dolunay var ellerinde gecenin
rutubet kokulu
sayfalarýn üstüne aðlayan
düþlerim mi
düþüncelerim mi
içime gizlediðim dizelere
soruyor kalemimden düþenler

sessiz sessiz
ninni söylerken
tetiðini çekiyor hasret ezgileri
kamçýsý yelkovanýn kovalarken
kendini
acýtýyor tenim

gölgelerim
aðlýyor kefen rengi duvarda
kanýný akýttýkça
karanlýk
yüzüme
her yeni gün bir virgül atýyor akrep
noktayken diliminde zamanýn
ölüm ile yaþam arasýnda ben

aþk kaçak
yolcu içinde hasret gemisinin
dayanýklý yüreðim
sevda kýyýlarýnda
hayatýn alaborasý sürüyor hâlâ

acý tatlar süzülüyor
dudaklarýmdan
saçýlan saçmalarla yaralandý
bir kuþkanadýnda þafak
çelikten kafese kapattým
ölürse yeniden
doðar mý ufuk bilmiyorum

boþluðun
asýk yüzü döktükçe içini
öksüz
kapýlarým çarpýyor görüyorum
ateþ kuþlarý binlerce
etrafýmda dönüp duran pýrýl pýrýl
parlayan dokundukça acýtan

bu yüzden
cümleleri renklere sarýp
sarý benizli
avuntu yumaðýna
kâðýttan tebessümler giydiriyorum
þehrin yüzünün içinde
maskeli
çýplaklýðýmla üþüyorum

bu aðýr yükü
avuçlarým tartmýyor
uyku ile gündüze sýkýþtý ruhum
yeniden mayalanýr mý
düþlerim belki

sancýlarla kývranýrken benliðim
sanmýyorum

kundaða baðlayýp hayalleri
sýmsýký sýkmalý mý günü
o zaman belki
büyümez hüzün can eþiðinde
deðil mi?


Blackless



Sosyal Medyada Paylaşın: