Korkunun Gölgesine Küs Sevda
HELİN.
Korkunun Gölgesine Küs Sevda
Avuçlarýma sürerken yüzünü
Titredi yürek kafesimde adýnýn rengi
Muradým huzura kavuþurken
Silindi gözlerimden karamsarlýðýn nemi
Yüzüme düþen nursun
Hiç görmeden sevdiðim
Seni tükenmiþliklerin arasýnda
Karanlýðýn baðrýnda
Gözlerime düþen ýþýðýnla sevdim
Uzaklardan gelen sesin
Elimi ayaðýmý baðlayan gurbetin
Ýlk satýrlarýnda
Bitmemiþ þiirlerin
Esmer bir gülüþün
Kýrmýzýsýnda
Seni aldýðým nefes
Gözümün nurunda sevdim
Hani sormuþtun ya
Korkuyor musun aþýk olmaktan
Aþk korksun benden ateþini suya çevirmemden
Ayrýlýða külünü sürmemden
Sevdamý gökkuþaðýna sarýp
Martýlara selam vermemden
Özlemi kalkan
Yokluðunu zýrh yapýp ruhuma
Silip yalancý geçmiþin kara izini
Vurdum yolumu sana
Korkmuyorum seni sevmekten
Aþk korksun benden
Hasankeyf ‘in akan sularýnda
Yýkýlmaya yüz tutmuþ geçmiþin izlerinde
Kesme köprü maðaralarýnda
Yaþanmýþ korkusuz aþklarýn izlerinde sevdim
Ben seni çok sevdim
Tut hiç býrakma sýcak yüreðinle ellerimi
s.c
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.