baþak tarlalarýndan geçtiðim bir yaz gününün dinginliði gözlerimde sarý tarlalar gülen ayçiçekleri aksederken ömrümün ilkbaharýnda þimdi parmak sallýyor ciddi, endiþeli
bir köylünün sepetinde taþýnan çimen kokulu karpuzlar yine birlikte olsam yine ben ve yine çocukken köprülerin altýndan akan sular bulanýk paslý demirlerinden sarkan kollar ben heyecanlýyým bilinmeyen hedeflere akýyorum yollarda
hayatýmda gördüðüm en masum bakýþlý eþek bazen süt taþýr bazen kýþa hazýrlýk saman yýðýnlarý balyalar çocukluðun kenarýnda biriktirdiðim 3 5 kuruþ harcanmamýþ hüzünlere gömüldüðüm bir yaz akþamý yine yine ben peki eksikliðini hissettiðim nedir? yerine koyamadýðým ve korkarým hiç koyamayacaðým
penceresinden bakýyorum ýlýk rüzgarlar babam, annem, ablam ve ben yine birlikteyiz o neþeli mevsimde burnumda tüten dalgalar kavuþmaya az kaldý tadý aklýmdan çýkmýyor bugün bakýyorum gerçekliðin hüzünlü merceði kýrýlýp gözlerimden bana o günlerin hatýrasý az kaldý az kalmýþ...
19.06.2012
Sosyal Medyada Paylaşın:
obsidyen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.