þeremet kuþlarýn gerdan kýrýþýna kanmýþ yüreðin uzak denizlerin köpüren dalgasýnda yüzün hiçbir gerçekte u-yanmýyor g-özünün ziyasý...
......
avlusunda türlü çiçek musluk dibine uzanmýþ çýngýraklý yýlana benziyor gün hani öksürsem sokacak topuðumdan hani dokunsam kazara, aðzým bi dolu kan þerbeti...
sus! konuþma aklýmýn rotasý pert... dilin keskin mýzrak, gözlerin uçurum kalbimdeki kanayan semaya, alýcý kuþlar tünedi ölüm bile daha sýcak soðuk nefesinden...
.......
parþömen kaðýdý gibi yýrtýk zaman yel vurdukça uçuþuyor yýllar... ve ben ölü sokaklarý topluyorum yaþlý eteðime bir çift güvercin kanadýnda havalandýrmak için eski bir þarkýnýn nakaratýndan doðruluyor çaresizliðim kimsesiz daðlara sesleniyorum
-ufukta gemi var mý?...
yüreðim puslu gözlerim dolu... ne gelen var, ne giden öksüz martýlarý emziriyorum saatin tik taklarýnda...
bilmem hatýrladýn mý? ilk sol göðsümü emmiþtin, sað göðsüm sýzlarken...
ayþe uçar 19/06/2012
Sosyal Medyada Paylaşın:
flycan57 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.