Bulutsuz sabah güneþinin altýnda
Ayný yerde duruyorduk
Yaðmursuz
Yeni yetme
Ve yalnýzdýk
Doðruluðun þirazesinde
Kelimelerin kefenini dikiyorduk
Çiðneyerek arsýz istekleri
Düþüncelerin sonunu
Dilsiz býrakýyorduk
Birimiz
Sokulup maviden yana
Umarsýz bakýyorduk
Birimiz uzlaþtýramadan
Gitmek ile kalmayý
Bedensizliðe soyunuyorduk
Ýkimizdik
Ýki zaman yolcusu
Ýki
Korkak
Deðmedi tenin tenime
Koca bir gün
Avutup
Eksik yanlarýmýzý
Öylece
Ayrý yönlere döndük
Ge(n)çtik
Taylan KOÇ