ZİYARET

Günlerden bir Nisan pazarý
Öðle saatleriydi.
Güneþ,pýrýl pýrýl.
Sýcaklýðý ise,
Okþuyordu tüm çevreyi.
Kiraz aðaçlarý,
Birer gelindi sanki.
Bir gelinin altýnda
Oturmuþ iki kiþi.
Saate bakýyorlar habire.
Açýlmýyor kapýlar ziyare.
’’Bakýn geliyor yoldan,
Bir tabur asker...’’
Girdiler içeriye dikenli kapýdan.
Geçtiler yerlerine birden.
Üþüþtüler içeriye ziyaretciler.
Hepside pür telaþlý.
Aldýlar hüviyetlerimizi.
içim sevinçli hem kederli.
Çaðýrdýlar içeriden
Ýstediðimiz kiþiyi.
Kapýda belirdi birden,
Uzun boylu heybetli.
O aný,nasýl unutabilirim ki?
Gözyaþlarýma set çektim
Akmamasý için.
’’Nasýlsýn?’’ diye sordum.
Zorla ona gülümsedim.
Konuþmaya çalýþtý.
Lakin konuþamýyordu ki...
Sarýlmak geldi boynuna
Parmaklýklar engel oluyordu ki..
’’Tanrým.Niçin,Niye?’’ diye
Ýsyan etmek geldi.
Ne çare,o adam içerideki...
Amacý hastalara yardým ise.
Karþýlýðý þu soðuk cezaevi.
Sosyal Medyada Paylaşın: