Yarabbi
Öyle diyar öyle mekân öyle bir zamandayým ki
Haset fesat garaz dolmuþ yürekler hasta yarabbi
Saðým tuzak solum küfür öyle bir dümendeyim ki
Düþman deðil dostmuþ vuran bu gönlüm yasta yarabbi
Ne kadar gardaþým desem maksatlý bakýyor gözler
Dosta çamur atar iken utanmýyor arsýz yüzler
Yenilir yutulur deðil can incinir vicdan/sýzlar
Dil kemiksiz ayar bozuk akort yok seste yarabbi
Din sevgi hoþgörü deyip bu sýrra aklý ermiyor
Senin rýzan için sevip dost baðýndan gül dermiyor
Kibrinin peþine düþmüþ hasmýný insan görmüyor
Kapanmýþ gönül gözleri bocalar siste yarabbi
Nasýl zan’a düþer insan kuranda görüp yerini
Bir sýrra vakýf olan da hayýr eylemez þerrini
Ben onlara diyemedim bu bana dediklerini
Zan’ý kanla bir bilenler eder mi dosta yarabbi
Allah için el uzatýp görse kaldýrmaz düþkünü
Demez hakkýn nazar gâhî incitir gönül köþkünü
Cenneti de tapulamýþ cahilin nursuz piþkini
Hem zülfü yâre dokunur hem suçlar üste yarabbi
Hazani haddini aþan sanma ettiðini bulmaz
Tenin toprak olmadýkça iman imtihansýz kalmaz
Naz ettim þikâyet sayma gören göze tarif olmaz
Bir kula dost olamadým sen bari iste yarabbi
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.