yaðmur yaðar kirpiðimin ucuna sen aðlýyorum sanýrsýn bütün kuþlar gider bu diyardan bir ben kalýrým sen takatim yok sanýrsýn
aklýma gelmese, anýmsamasam unutsam hemen ölüm gibi sana seviyorum dediðim günü öyle çaresizdim ki ama sen acýmasýzdýn önce ümit verdin koþturdun beni peþinden alay edercesine bir o yana bir bu yana sonra gittin öylece býrakýp gittin baþlamadan bittin bende
gece olduðunda ben geldim sanýrdýn için sýkýlýrdý benden sebep sonra geceye kýzardýn hiç suçu olmasa da
ama eden bulur derler ya sen ne kadar zamansýz ne kadar acýmasýzca çýktýn karþýma ve ben seni tanýmadan sevdim kalbimin tahtýnýn yegane sahibiydin aþkýn en alasýný yaþadým mecnundan fazla aðladým darýsý senin baþýna
ben seni seviyordum sen yabancý gibiydin
sonra gittim senden geliþim gibi usul usul seni kendime alýþtýrdým belki belki beni özleyeceksin canýn sýkýlacak muhtemel benim yanýnda olmamý isteyeceksin ama eðlenmek için sýkýntýnýn geçmesi için
mutsuzluða nimet oldun ciðerime ektin sonsuz mutsuzluk içinde en katmerlisi o Sosyal Medyada Paylaşın:
muratustaoglu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.