¥A R£§UL £F£ND¡M
Efendimmm. . .
Zemheride akseden
Bir güldür ki güzelliðin.
Böyle canlý kalmamýþtýr
Hiçbir aþkýn huzmesi.
Hiçbir yýldýz vurmamýþtýr
Sana kadar bendini yere.
Ve hiçbir fani karýþmamýþtýr
Bulunmak için sýrdan sere
Efendimmm . . .
Hasretin, yüreðimizde çaðlayan
Bir volkan gibi.
Asýrlarý aþarak gelen
kokun sýzýyor hücrelerimize.
Yakýp yýktýklarýna aðlarken
bir günahkâr tipi.
Senin günahsýz tövbelerin
nakþolunuyor
En ücra köþelerimize
Efendimmmm . . .
Dolunay bir gelin nazýyla akarken
Geçtiðin yollara.
Baþýný okþadýðýn çocuklar
Sarýlýrdý nurdan kollara.
Gökteki güneþ batýp da
Ruy-u arz kaldýðýnda aya.
Sen kainatý kýskandýran cemalinle
Ederdin haya.
EFENDIMM. . .
Sensiz kalmak bir iþkence
Þu ahir-i zamanda.
Kaybediyor ümmetin
Kendini tayy-i mekanda.
Bir iltifata layýk midir
Bu yürek gönül katýnda.
Özlemin ki bir tomurcuk
Açarak büyür zatýnda.
EFENDIMM . . .
Mübarek ayaklarýnla basarak geçtiðin toprak
Biz olsaydýk.
Dudaklarýn cihata susadýðýnda
Bardaðýna damla damla dolsaydýk.
Nurundan utanan cemalimizi okþasaydýn da
Hicabýmýzdan solsaydýk.
Hiramýz olsaydýn bizim
Sende kaybolup
Yine kendimizi
sende bulsaydýk.
EFENDÝMM. . .
Ýsrafil emir üzere üflemek için
Uzandýðýnda sur’a.
Gözlerimiz boðulur
Seninle temayül eden nur’a.
Hz.Muhammed ümmeti
Bir bebek saflýðýnda
Yükselirken arþ-ý alaya.
Koþarlar o Nebi ile ruhlarýn söz verdiði
Kalû belaya.
EFENDIM. . .
Sen Burak meleðinin kanatlarýnda
Çýkarken yüce huzura.
Merhamet doðuyordu ufuktan
Ve Ümitsizlik batýyordu güruha
Sonsuzluk vadediyordu insanlara
Kelime-i Tevhidi ihracýn.
Ya Resulum nasip olur mu
Bize de þefaat günü MÝRACIN. . .
< $aduman TATLI>
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.