Haykırış

Bu haykýrýþ;
Yalnýzlýðýn ilk dost günlerin son haykýrýþýdýr.
Bu bekleyiþ;
Umutsuzluklarýn ilk umutlu günlerin son bekleyiþidir.



Bak yine etrafýmda yok bir kimsem,
Hain pusulara düþürüldüm annem.
"Arkadaþ" deme boþa "sevmem"
Dost gel deme bir daha hataya düþmem.




Yazarken mýsralarý yine sitemkar kalem.
Yazdýranlar utansýn aðlar oldu kalem.
Suskunken kan kusan yaralý yüreðim,
Konuþturanlar utansýn kirlendi saf yüreðim.



Özgür AKSOY
esirin-oldum
Sosyal Medyada Paylaşın: