GÖÇ 3
ANDIRIN ÇIKMAZI
……………………………………………….……………………. Kahraman
Attý, vurdu, devirdi Ýdris’in üçlüsünü.
Bütün alem tanýdý Rýza’nýn güçlüsünü.
Çatýþanlar ayrýldý bekçi polis toz duman,
Tam o sýra vuruldu kasýðýndan Kahraman.
Dayanmýyordu yürek, acýlý narasýna,
Lanet olsun bu iþin malýna parasýna...
Rýza talimat verdi: Daðýlýn þimdi daða!
Kahraman’ý götürün Sarýyer’deki baða.
Doktordan uzak durun siz bakýn yarasýna,
Olmazsa acýmayýn gözünün karasýna...
Ne kadar kaný varmýþ aktý gitti bitmedi.
Tedaviye çetenin aklý fikri yetmedi.
Dayadýlar enseden on dörtlüyü sýktýlar!
Dindirdiler sancýyý bir çuvala týktýlar...
Rýza’yý aradýlar: Yoktu çare dediler,
Müsait çalýlýkta kara yere verdiler...
...
..
.
………………………………………………………………………...... Bahriye
Mafyada racon budur kaný yerde koymazlar.
Kan emer, kan içerler ama, asla doymazlar.
Ararlar Kahraman’ýn köylük yerde peþini,
Gidin onlardan önce alýn gelin eþini.
Çaðýrdý Bahriye’yi: "- Baþýn sað olsun! dedi.
Kahraman benim için kendi canýný verdi.
Bundan gayrý sen benim emanet gelinimsin,
Doymadan yitirdiðim öz kýzým Pelin’imsin.
Burasý bizim deðil, senin kendi evindir.
Hadi göreyim kýzým hepimizi sevindir!"
Boynu bükük dururdu ulusuna saygýdan,
Dedi: "- Kýzým köydedir söylemedim kaygýdan."
Bir baþ iþaretiyle birini köye saldý,
Giden kuþ oldu uçtu bebeði köyden aldý.
Bahriye’nin gözleri Birgül gelince güldü.
Sarýldý sýrýlsýklam Kahraman yeni öldü...
...
..
.
…………………………………………………………………............ Birgül
Rýza’nýn iki oðlu Birgül’le büyüdüler.
Bahriye’yi adeta ablalarý bildiler.
Ýþler geniþledikçe aþiret koþtu geldi,
Kimi haraca baktý, kimi postlarý deldi…
Tahsilatý toplayan, Cuma adam azmaný,
Deli Dumrul af etsin tam bu iþin uzmaný.
Boþ dönmezdi esnaftan dinlemezdi mazeret,
Görününce ortada sanki kokar kazurat.
Birgül de boylu boslu gösteriþli kýz oldu.
Kalça gerdan yerinde göðüsler de tombuldu.
Takmýþtý kafasýna Cuma Birgül’ü çoktan,
Eve her geliþinde mýncýklýyordu yoktan.
Yine böyle bir günde iþi hepten azýttý.
Çullanýrken yavruya betonlarý kazýttý.
Kenetledi diþini, açmadý çenesini.
Aybaþýnda fark etti karnýnda enesini!
...
..
.
……………………………………………………………………....... Cuma/Bilal
Anasýna anlattý baþýna gelenleri,
Sustalý kesin deþer bu iþi bilenleri...
Eni konu düþünüp bir yolunu buldular.
Cuma’yý damatlýða uygun aday kýldýlar.
Düþündü: "- Olmaz dedi. Onun sonu Kahraman!
Baþý bozuk olsa da Bilal yaþar her zaman..."
Davul zurna çalýndý, kaynanalar salýndý.
Bilal’ e düðün bayram, Birgül evden alýndý...
Yedi aylýk doðurdu baktýlar simasýna,
Bu ne benzerlik ayol! Rýza’nýn Cuma’sýna?
Hýk demiþ düþmüþ gibi gözü, burnu, kaþlarý,
Andýrýn Çýkmazý’nýn sarsýlýrken taþlarý...
Rýza çaðýrdý sordu: "- Sen ne ara hýk dedin?"
Hem baðýrdý hem vurdu. "- Namusuma gýk" dedin.
Maiþet duvarýna pisleyenin sonunu,
Göreceksin mendebur indirince donunu.
...
..
.
………………………………………………………………………….....Sustalý
Bilal aldý götürdü Karaçay deresine,
Söylesem ayýp olur sýktý tam neresine?
Kaynatasý mert adam sahip çýktý Birgül’e,
Bebeðe isim için uzlaþtýlar Songül’e...
Kýrýlýnca kollarý yen içinde kalýrdý,
Son kararý daima Rýza Baba alýrdý.
Bu defa iþ bozuldu, karakolluk oldular.
Mahkeme kararýyla hapislere doldular.
Beþ yýl yemiþti zaten evvela Rýza çýktý.
Çýkmazda davul zurna tören þölen açýktý.
Bilal yedi on dört yýl, affa geldi yarýsý,
Çýktý geldi el öptü çok sevindi karýsý.
Yýldýzý kararýnca kabuðuna çekildi
Sustalýnýn üstüne tuzla biber ekildi.
Hükümranlýk bitince astý duvara sazý,
Sükunete kavuþtu Andýrýn’ýn Çýkmazý...
...
..
.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.