çeşmenin başındaydı o yar

bedeller var ödenmesi gereken hayatlarda
biliyorsun
da ödemek istemiyorsun

dünyanýn en sade þiirini yazacaðým
severim sadesini
belki ondandýr

okumadan yazýp
yazdýkça okuyorum
ne garip, yeni farkettim

van gogh’u besteledim
albinoniyi tuallere çizdim
schopenhauer da okudu

ben ben deðilim,
sen beni yanlýþ anladýn
o sen ben

tersten oku istersen
ayný sokaða çýkar
bu yollar hep ayný

dünyaya geldiðimden beri...
senin için farklý mýydý sanki?
ya öncesi

seksenlerin türk filmleri kadar sýkýcýyým
farkýndayým
yeni türk ýrkýyým, geliyorum yollardayým

fatih devretti sana
þanlý tahtýný
sen; keyfini sür!

alaman arabalarýnda geziyorum
havam yerinde
ve çarpýlanlarý eziyorum

mutluyum!

(mutlu muyum?
o zaman neden hiç duramýyorum
yerimde)

düþüneceðim de
hele bugünü bir savuþturayým
çok önemli iþlerim var

bakarým mýsralara
boþ boþ, bozkýrlardan
tüter dumaný gürültüsüyle

hele kendimi kurtarayým bugün
yarýný ve ertesinde
yine ayný gündeyim, buluþalým

ve karýþalým kalabalýklara
sarýlýp, baþ sallayalým
durma durma haydi bugünü de kovalayalým

ben giderim
o gider
ki sonu yoktur bu yollarýn

çýkmaz yollarda kayboldum
çýkýþlarý arýyorum
sanma sakýn

ne önde ol ne geride
dedi büyüklerim
’vardýr bir hikmeti’ de sende bana, olur mu?

sen var ya ah sen
yaktýn, yýktýn
tek sorumlusu sendin bu yaptýklarýmýn (yaþasýn!)

der avuturum
da yetmez ardý gelir
bu tünellerin, bu karanlýklarýn

bilmem neden? ki farketmiyor zaten
tek hususiyetim varsa
o da hiç merak etmemem... dir...

bir þiiri daha bitirdim (laf aramýzda)
püfffff! ne gündü be!
þu elimi yüzümü bir yýkayayým.

14.06.2012


Sosyal Medyada Paylaşın: