Olmazý olur kýlan bir gidiþin ardýndan Ýklimsiz bir yaðmurla Kirpiklerime sinen Krizantem kokusu.
Sen
Lanetlenmiþ Þeytan’ýn sürgün olup yurdundan Sebepsiz bir gururla Öz oðluna kýzarak Tövbe etme korkusu.
Sen Bir kûrdilihîcazkâr, yorgun düþmüþ bir segâh
Sen Yýldýzý sönmüþ gece, günü unutmuþ sabah
Sen Ýblisin tek sevabý, kutsanmýþ yedi günah
Sen Piþman olduðum her þey ve sustuðum dergâhsýn.
Yani sen
Yorulmuþ bir barikat ___________Yaðmalanmýþ bir bahçe Susturulmuþ bir lisan ___________Unutturulmuþ lehçe Adresi meçhul mektup ___________Ýmzasýz bir dilekçe Ve hiçbir þeysin artýk.
Çünkü sen
Yorgun yakamozlarýn üþüdüðü nehirde Ýçin için titreyip Güneþi bekliyorsun, Bense günü yok sayýp Geceye dönüyorum.
Çünkü sen
Kýrýlmýþ anýlarýn gömüldüðü þehirde Yelkovaný katledip Güne gün ekliyorsun, Ben tükenmiþ mum gibi Sessizce sönüyorum.
Oysa sen
Bilinmeze giderken Kayan bir yýldýz gibi, Sýðýndýðým boþluðun karanlýk bahçesinde Gölgeni seyrediyor Hâlâ tüm menekþeler.
Oysa sen
Aþka tövbe ederken Günahsýz bir kýz gibi, Gönlüme kondurduðun elveda busesinde Tövbeni zikrediyor Kýrdýðým tüm þiþeler.
Ama sen
Susacak çok þey varken Suskunluðun içinde Sus artýk ne olursun.
Artýk sus, …..üþüyorum…
03.11.2007
Beylikdüzü Sosyal Medyada Paylaşın:
Yavuz Dogan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.