Aslýnda dolu dizgin bir rüyü çizdim kendimce, O rüya da yok olmak ve hiç bulunmamak istedim... Belki çok yorgun belki de arsýzdým... [:(] Hep umutsuz gözlerle yüzdüm kýyýlarý, Öfkemle boðuþtum nedenlerimle kahroldum harfsiz gönlümde AMA; Hep gönlümce oldu ak düþen kafamla...
HÝKMETULLAH YETKÝN
Sosyal Medyada Paylaşın:
HİKMETULLAH Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.