Bu gece tek baþýma geldim huzuruna. dünyada yapayalnýzým, kapýlar açýlmadý bana, tek baþýma kaldým. Ya bu gece al beni yanýna, Allah’ým ya da bana bir kapý arala.
Ýçimde damla damla biriken bir yalnýzlýk var. Göl kenarýnda çay içmekteyim. Rýhtým kalabalýktý; kavgalar, kavgalar, gürültü... Sesinsizliðin seslerinden kendimden geç- mekteyim.
Þunu söyleyeyim: Yalnýzlýk bir baþýnalýk deðildir.
Daha gençken anladým, zaman bir bataklýktýr. Yordukça insaný zaman, her þey zama- na býrakýlýr. Aydede gökyüzünde gecenin masalcýsýdýr. Gecenin korunda üþüyen eller göðe uzatýlýr.Gece yaþayan her þey de yaralýdýr ve bunun gibi masallar... Sonuna kimse inanmaz, ortalarý hep acýlýdýr.
Þunu söyleyeyim: Sevmek baþlý baþýna bir yalnýzlýktýr.
09.III.2012 VAN Sosyal Medyada Paylaşın:
Abdullah Emin Bendear Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.