Ankara’da sakallarýmý vurdular tel tel düþtüler yüzüme, aðrýmdan tiksindim kalkýp giderdim yanýmdan ah Ankara’da sakallarýmý vurdular
yaratýlan insanýn peþindeyken ben iþte zavallý, çýplak ve þekil verilen herkes oldum þimdi, herkes ben ah Ankara’da sakallarýmý vurdular
birçoðu nefret ederdi benden kimse sevmiyor þimdi, neden kalmadý da artýk birkaç seven ah Ankara’da sakallarýmý vurdular
ne bir þeklim var þimdi ne de bir rengim bir ilmek oldum kumaþta her ilmek dengim yenildim ey benliðim bitti artýk cengim ah Ankara’da sakallarýmý vurdular
02.IV.2012 Van Sosyal Medyada Paylaşın:
Abdullah Emin Bendear Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.