Ýlk kurþun iziydi hatýrladýðým Ürperten bir aydýnlýk gecenin karanlýðýnda Yýldýz yýldýz aydýnlanýyor kör gece Yarým yamalak kalan düþlerimle koþuyorum Kendi ülkemde elim tetikte Hangi acýyý gömeyim yüreðime Hangi sýzýyý...Anne
Ben saymaktan usandým al bayraklý tabutu Hangi mektuba yazayým Hangi kan kýrmýzý resmi, maviye boyayayým Selam duran çocuklara dönüp nasýl bakayým Eli böðründe babaya ne teselli bulayým Gözü yaþlý ananýn nasýl yüzüne bakayým Bitsin demekle bitmiyor... Anne
Bir çiçek bile ne emeklerle yetiþiyor Henüz daha yirmisinde ne ocaklar sönüyor Davul zurnayla gönderdiðin deli kanlý Al" bayrakla geliyor Þehitlik mertebesi yücedir ama Anne baba eþ dost çocuk Bu ateþte yanýyor Hani güneþ hep doðudan doðardý? Neden þimdi doðudan batýyor Anne
Gül ekiyorsun diken bitiyor Aldýðýn her nefeste barut kokuyor Nereye bassan nereye koþsan güven vermiyor Var ya o güzel daðlarýmýz! Bize sýrtýný dönüyor Hangi þarký, hangi türkü bu kadar duygusal Anne
Kýnalý ellerle gelip de Kanlý gömlekle dönmek Yakýþmadý bana biliyorum/ Sen benim gözlerimi görmek istiyordun Saçlarýmý okþa Anne saçlarýmý Yüreðimde sýcaklýðýný hissediyorum/
Sosyal Medyada Paylaşın:
zafer kocakuşak Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.