Bir çocuk edasýyla sevdim seni
Gölge sessizliðinde sevdim
Konuþsam da kendi kendime
Senin yanýndan susup da geçtim
Ne depremler yaþadým
Bir bilsen!
Ne med cezirler yaþadým
Sus yüreðim sus diyerek
Kendi kendimi teselli ettim.
Sevda nedir bilmezdim
Aþk falan da, bana göre deðildi zaten
Mühürlemiþtim de gönlümü
Bahar yeli gibi estin
Melek misali geldin
Uyanamadým gözlerinde
Ne yaptýn, ne ettin
Beni benden, ç/alýp da gittin.
Þimþekler gibi çaktýn yüreðime
Yýldýrýmlar düþürdün
Çok bekledim yaðacaksýn diye
Yaðmadýn be sevgili yaðmadýn
Sadece, ve sadece" bir kaç damla düþürdün/
Oysa ben!
Tozunda topraðýnda, çamurunda yürüdüm/
Sessizdim ben
Gece karanlýðý gibi sessiz
Rüyalar gibi sessiz, ve nefessiz/
Yetim kaldý, öksüz kaldý tüm cümlelerim
Ardýn suru aðladý dilime doladýðým,
Boðazýma düðümlenen sözlerim
Bakamadým doya doya, oruçluydu gözlerim
Sanki bir gazel yapraðýndým dalýnda
Tutunamadým
Kavrulup savrulup gittim/
Oysa gözlerinde bir damla yaþ olmayý
O kadar çok isterdim ki
Yüreðinden süzülerek,
gözlerinde doðmayý
Tutunup da kirpiklerine,
kara gözlerine bakmayý
Usul usul, hafif hafif
yanaðýndan akmayý
Biliyorum kýyamazdýn bana
Tutardýn ellerinle, düþürmezdin yerlere
Dertleþerek yürürdük
Tutunup da el ele
Ben sana bendeki seni anlatýrdým
Yufka yüreðin dayanamaz sen de aðlardýn
Doya doya bakardým ben de gözlerine..!
SESÝYLE ÞÝÝRÝME CAN VEREN FUNDA HANIMA ÇOK TEÞEKKÜR EDERÝM...
ÞÝÝR:ZAFER KOCAKUÞAK
YORUM:FUNDA SAGLAM