Dünya-Ruhu

Þükürler olsun ýþýðýna sabahýn,
Þükürler olsun köpüren denize,
Yaylalarýna New Hampshire’ýn,
Yeþil saçlý ormanýn cömertliðine;
Þükürler olsun yürekli insanlara,
Erdenliðine kutsal aklýn, ve hevesi kýrýlmayan
Yaþam oyununda gözüpek delikanlýlara
Asla ardýna bakmayan.

Heybetli otellerin kentleri büyük,
Saray yavrusu zengin konutlarýnýzýn,
Odalarýna yuva kurar kötülük,
Altýnda arduaz çatýlarýnýzýn.
Zamaný-ve-uzayý-fetheden buhar gücü,—
Aptallýðý alt edemez,—
Ve ýþýk-hýzýný-geride-býrakan telgraf
Sinyalinde hiçbir þey getirmez.

Siyaset bayaðýdýr;
Harfler keyif vermez;
Ve tarihin derinliðine gömülmüþtür,
Açýk konuþan o ses geri gelmez.
Ticaret ve caddeler tuzaða düþürür bizi,
Vücutlarýmýz zayýf ve taþýyamaz yorgunluðumuzu;
Kandýrýp yozlaþtýrýyoruz birbirimizi,
Ve yaðmalýyoruz henüz doðmamýþ soyumuzu.

Ama yine de orda biri var salonda oturan
Hâli biraz soylu kýlýðýnda,—
Meleðimiz, bir yabancýyý andýran,
Kadýnlarýn yalvaran bakýþýnda;
Ya da birden yanýp sönen bir güneþ ýþýný
Camýnda pencerenin;
Ya da tepeden bakan güzel Müzik
Üzerine yaðan ölümlülerin.

O kaçýnýlmaz sabah
Bulur kilerdekileri;
Ve emin ol ki sevgi-dolu Doða
Gülümsetecek fabrikadakileri.
Oradaki mor manzaralý bayýr,
Oradaki gökyüzü arasýnda duvarlarýn,
Baðrýnda saklar harikalarý
Kýsa aralýklarýn.

Tüh! bize musallat olan Hayalet
Aldatýr arzumuzu gözükara;
Fýsýldar kulaðýmýza görkemli tanrýlarý,
Ve bizi batýrýr çamura.
Þifreyi çözemeyiz
Hücremize yazýlý o ferman;
Alay eder bizimle yýldýzlarýn gizemi
Bizce bir ifadesi olmayan.

Bir tek kahraman bile bilmiþ olsaydý onu,
Alev alev kýzarýrdý yüzü dünyanýn;
O Bilge, gizemi çözene kadar,
Asardý kendini daraðacýna utancýn.
Kardeþlerimiz okuyamadý o alýnyazýsýný,
Ýçlerinden biri bile bulamadý anahtarý;
O gün bugündür avuturuz kendimizi,—
Öykünerek onlarý.

Durmadan, durmadan bastýrýr sýr;
Yaklaþan bulutlar aþaðý sarkar;
Tutuþturur züppeliklerini kentin
Koyu kýrmýzý sabahlar.
Aylak dünya olsun olmasýn,
Yýldýzlar çalar sonsuz zilleri;
Kendi isteðiyle parlar güneþ,
Ve paylaþýr getirdiði sevinçleri.

Nedir peki Ticaret’in ektiði kentlere
Daðýlan deniz kabuklarý gibi kýyý boyunun,
Kaplayan kentler engin bozkýrý
Üzerinden geçen demir yolunun?—
Uçan köpük-çanlarýndan baþka nedir ki
Akýþýna Düþünce’nin olduðu neden,
Alýrlar þekillerini ve güneþin rengini
O düþleri gönderenden.

Asla dönek deðildir Felek
Asla býrakmaz dümeni insanlara;
Þimþek çakan düþüncesi, damarlarla saklý,
Yayýlýr üç boyutlu alanlara.
Oturan Þeytan sabrýdýr,
Güllerle ve bir kefenle;
Yolunu bilir, armaðanlar daðýtýr,—
Ama bize vermez, gider payýmýza düþenle.

Ne iriyarý biridir o, ne ufak tefek biri,
Hiç naibi yoktur onun,—
Öyle-bir-aþk-ki-kusursuz,—
Dehasý baba oðlun.
Ve önüne geçilemez onun iradesinin;
Karalarýn ve denizlerin tohumlarý
Atomlarýdýr parlak gövdesinin,
Ki yerine getirilir buyruklarý.

Hizmetçiye hizmet eder,
Var gücüyle sever cesuru;
Topallýðý hastalýðý öldürür,
Geri gelir doðruluk arý duru;
Tanrýlar memnun olur tanrýlardan,
Ve zayýfý bir kenara atar;
Hayýrlarýný hor görenlere
Kollarýný hýzla daha fazla açar.

Eski dünya çoraklaþtýðýnda
Ve eskidiðinde çaðlar o çýkaracak,
Enkazýn ve çöküntülerin içinden
Daha adil ve tam bir dünya kuracak.
Onca yasaklanýr ümitsizlik;
Yanaklarýný sevinç kaplar;
Ve insanlýk adýna umulmadýk iyilik
Bir çýrpýda doðar.

Ýlkyaz yine çiçek açacak düþüncede
Altmýþ yýl dile kolay söylendiði zaman;
Aþk yeniden uyanýr çarpan bu kalpte,
Ve biz deðil miyiz asla yaþlanmayan?
Buzullarý üzerinde kýþýn
Yaz parlaklýðý görüyorum,
Ve geniþ kar yýðýnlarýnýn altýnda
Taze gül goncalarý var biliyorum.
Sosyal Medyada Paylaşın: