MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Hermione


Bir tepeye uzandý bir Arap
Ve yaktý hasret türküsünü,
Dilinden inciler döküldü:
Bir tek yaz kuþu
Kederini duydu,
Öyle bir iç çekti ki derinden
Kýrlangýçlar havalandý yerden.

’Söylendiði gibi içi dýþý bir deðilse
Güzellik güzel deðildir gözümde,
Dehanýn saltanat asasý güneþsiz aysýz
Zirveye çýkar kendi çevresinde.
Kendinde öyle bir topladý ki Hermione
Topraðýn ve denizin parlaklýðýný,
Vadiler, adalar, bulutlar, aðaçlar
Andýrdý duruþunu, adýmlarýný.

Ne ufak tefek takýlar isterim,
Ne saç lüleleri tutam tutam,
Kesip alýnmýþ o güzel baþýndan,
Bu sabah hor göremez
Daðlar ve sisli ovalar
Devasa portresini onun.
Hepsi onu müjdeler,
Onun kýlýðýna girer,
Hanendeleri þanýnýn,
Hepsinin esin perisi o kadýn.

’Daha yükseðe sevgili kýrlangýçlar! Ne dediðime aldýrmayýn
Ah! bakmadan ne kadar güçlü olduðuna zayýflarýn
Söyleyin, hepsi bu kadar mý?
Ne derseniz inanýrým,
Sizi o Suriyeli sanýrým.

’Her biri birbirine sýkýca geçen
Onun soyundaným ben,
Eski Basra’nýn okullarýnda eðitim gören bendim,
Bir münzevi gibi kasvetli kitaplar üstüne ant içtim,
Mutlu bir damat olmak için ne zor bir durum!
Ama bir dokunuþunla kurtuldum.
Fýrlattýðýnda meteor bakýþlarýný,
Dünyevi kaderden bahsettik,
Her boyutunu ölçtük biçtik.

’Eskiden ayrýydým sizden,
Artýk aranýzdayým ben,
Sürüden ayrýlan koyun uzak bir mesafeden
Nasýl fark edilirse bir seyyah tarafýndan
Bir kapý gibi daðýn yüreðine açýlan,
Öyle çýkardýn taþocaðýndan kayalarý
Ve açtýn önümdeki sarp yollarý.

’Þimdi dolaþýr tuhaf bir âlemde,
Aldanmýþ ve lanetli bir halde,
Beni teselli eder benim soyumdan gelen,
Kan kardeþimdir güney rüzgârý,
Mis kokulu korulardan geçerek gelir,
Sýcak iklimlerden çeþni getirir,
Ve parýltýlý her açýklýk,
Kuytu bir alacakaranlýk,
Açýða çýkarýr þeklini.
Orman yolundan saptý,
Gün geldi meydana çýktý.
Otururken kýyýsýnda akarsuyun
Ve seyrederken solduðunu günýþýðýnýn
Geçiverdi içinden dalgalarýn.

’Nehirler, güller, yalçýn kayalar, kuþlar,
Ayaz, güneþ ve kadim gece
Ýsterim ki bana el versin,
Ve avuntular vaat etsin.
“Cesaret! biz müttefikiniz,
Hep sende aklýmýz fikrimiz,—
Zinciri türlerin,
Uzak silsilelerin;
Senin yaptýðýný yapmalý o,
Ýradesi üzre var olmalý o,
Rüzgârlarla, akarsularla,
Güneþli þenlikleriyle sonbaharýn,
Ezgilerle, ve düþüncesiyle ezgilerin
Sarmaþ dolaþ bir halde
Kavuþacaksýnýz birbirinize.
Takip etme hiç uçup giden ayak izlerini,
Çýkar karþýna bir gün o gösterir kendini.
Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.