güneþe tutunsam yüreðinden
çýksam yüce daðlar baþýna
bir türkü tuttursam, yanýk
etraf toz bulut duman duman
efkar tüttürsem sigaramdan
içime de çeksem bir nefeste
ay ýþýðýn olsam baðrý yanýk
yýldýzlara da kuyruk taksam
kaydýrsam hayatýmdan aþaðý
çoþan asi nehirle birlikte
çamlar meþeler olsa tanýk
yüzü de güneþe dönük
durabilir miydi alný açýk,
baþý dik gölgem gibi cesur
olabilir mi ki benim gibi
kumsaldaki terk edilmiþ kayýk
þimdi sol yaným gibi duruyor
kumtaneleri arasýndaki batýk
sevdalara tutulsam yüreðinde
sanýk olsam aþk mahkemesinde
kýrsa kalemi hakim avucunda
daraðacýnda sallansam göðün
gökkuþaðý da boynuma dolansa
ilmek ilmek boyansa renkler
ve güneþin gölgesinde solsa
büyük aþklara da ölüm olmasa
yüksünür müydü yaþlý Dünya’m
sýrtýndaki dolunay kamburunu
yoksa sürtünür müydü hücremde
avucumu yýrtan soðuk taþlara
gözyaþýmla ýslanan bakýþlara
dokunabilir miydi güneþ gibi
sýrýlsýklam aþk tadýnda..!
Serdar Coþkun...