Sevginin Ötesinde

Her þey tehdit ediyor bizi:
zaman canlý kýrýntýlarda ayýrýr gibi
geleceðimle
þu anda olduðum þeyi,
palayla yýlan gibi;
bilinç, berrak, dolanýr durur bir o yana bir öte yana,
bakýþ körleþmiþ kendi dikbakýþýna bakmaktan;
sözcükler, gri eldivenler, beyintozu çimlerin üstünde,
suda ve deride;
adlarýmýz, Sen ve Ben arasýnda dolaþýr,
çökertemez boþluðun duvarlarýný hiç bir trombon.

Ne parçalanmýþ resimlerinin köyüyle düþ
ne de yalvaçsý köpüðüyle sayýklayýþ
ne de diþleri ve pençeleriyle sevgi yeterli bize.
Kendi ötemizde, olmak ile bir yerde olmak arasýndaki sýnýrda
çaðýrýr bizi hayattan daha canlý bir hayat.

Soluk alýr dýþarda gece ve yayar kendini,
kocaman sýcak yapraklarýyla sarhoþ,
birbirleriyle savaþan aynalarla:
yemiþlerle, pencelerle, gözlerle, yapraklarla,
parýldayan sýrtlarla,
baþka gövdelerin arasýndan kendine yol açan gövdelerle.

Uzan buraya bütün bu köpüðün kýyýsýna,
kendini býrakýrcasýna, bilinçsiz, bütün bu hayatýn kýyýsýna;
yayýl, ey soluk alan beyazlýk,
býrak iþiteyim yürek çýrpýnýþýný, ey daðýlmýþ yýldýz,
ah sen çam, ah þafaðýn kýyýsýna doðru
teraziden aðýr gelen ekmek,
sen bu zamanla sýnýrsýz baþka bir zaman arasýndaki kanýn molasý.


Octavio Paz
Türkçe’ye çeviren: Ýsmail Aksoy

Sosyal Medyada Paylaşın: