Kokun yosun olur göðün göðsüne saplanýr
Her yan sen kokarken kurur soluðum
Çifte kavrulmuþ çatlar dudaðým
Çatlaðýnda tuz olurken mazi kapalý
Un ufak kalýr bir yaným savrulurum
Derbeder kalýr beden gömleksiz çýrýlçýplak
Avare gezer beden yad ellerde
An gelir çöllerde yanar ayaklar
An gelir denizde boðulur sözsüz nefesler
Tutulur ay tutulur gölgeler günlüklerinde
Akar dökülür saatsiz kum taneleri
Su olur öpülür, bir serçe yýkanýþý
Ýçerken kenarýndaki suyu bir arý
Hayat olur açarsýn kasým patýlarda patlarken
Yaðmur sonrasý toprak kokulu türküler sen olurken
Sel aðýtlarýna katýlýr akar ruhum bihaber
Döner deðirmen, döner dünyasýndaki eksen
An gelir ikiye bölünür Cebeli Tarýk boðazým ve beden
Kuzey kutuplar gidiþ, Güney kutuplar senli günler
Ortasý yanlýzlýk ekvator sýcaðý kavruluþ
Muson yaðmurlu kirpiklerde
Suskunluklar kutuplarda gündüzsüz uykular tek iklimli üþümeler
Göðüste silinmeye yüz tutulmuþ buruþmuþ harita olurken sen
Paslý kalýrken pusula sallanýr gemi fýrtýnasý sen
Kuzey yýldýzý dilek tutar uzak kýyýlara ulaþmaya
Gemici korkusu kurur deniz çöl olur,
Denizci ölecekse mavisinde ölmeli martýlý ama çýðlýksýz
Mecnunu sýcaðýndaki çöl tüketmeli gölgesiz serapsýz
Aþýðý hasretlikler öldürmeli büyütürken özlemleri
Ya da þair þiir biriktirmeli aþka dair hiç yazýlmamýþlýklarý gizlisinden...
Kokun yayýlmalý yer yüzüne
Okun saplanmalý insan yanlarýma
Okunmalýsýn en azýndan adý sen olan yazýlarda
Yazýmdaki yazgýlarýn ok gibi saplanýp kaðýtlara okunmalýsýn
Adýnla baþlarken,kalem yanýp tükenirken
Sen kalmalýsýn kül olurken ben....