Kaç akþam ayrýlýk kararý verdim,
Kaç sabah kapýna döndüm yeniden.
Geceler boyunca hayaller kurdum,
Ýhtimal busenle yandým yeniden.
Cebimde saklanan bir tutam saçýn,
Rehberi olurdu hayale göçün.
Kaç kez yemin ettim unutmak için,
Yemini unutup andým yeniden.
Ateþin düþtüðü yerdeki yara,
Yüzünden gönlümü bayýltan sara,
Hicranýn zehrini sürdüm kenara,
Sevdanýn balýna bandým yeniden.
Ýçime iþleyen derin kederin,
Açtýðý kuyular karanlýk derin,
Kaç kere çýktýðým sonsuz seferin,
Baþýnda nazýna kandým yeniden.
Baðrýma sarýlan yýlanýn dili.
Kalbime akýtýr büyülü balý.
Sevgiyle tutunca uzanan eli,
Hasretle yanarken söndüm yeniden.
Sonsuzluk denilen sýrra ermiþtim,
Hicran aðacýna ipi germiþtim,
Kendimi asmaya sehpa kurmuþtum,
Gözüne bakýnca indim yeniden.
Evreni saklarken hasret ovasý,
Dipsiz bir kuyuda gönül kovasý.
Kalbimde çalarak bayram havasý,
Vuslatýn atýna bindim yeniden.
Uykusuz geceler azdýrdý derdi,
Þiþeler peþ peþe boþalýverdi,
Karanlýk çözülüp þafaða erdi,
Kalbinin içine sindim yeniden.
Mehmet NACAR