Son cemre düþüyor topraða Artýk soðuk kalacak bedeni Ruhu nemli gözlerde yaþayacak ama Hep yanýmýzda olacak, çünkü o ölmedi
Yiðidim aslaným diye aðýt yakacak annesi Ateþ düþecek bir ocaða daha, sebebi yok ki Güneþe el sallayan umutsuz kar tanesi Süzülüyor al bayrak ile, ebediyetin incisi
Sonbahar tez yakaladý, o körpecik bedeni Haykýrýyordu babasý: Ölmedi o, ölmedi Kokluyor kanlý gömleði, gözü yaþlý sevdiði Kozadan uçtu gitti, anasýnýn tek kelebeði
Aðlýyor bak kör kurþun, yanýyor içten içe Benim suçum yok diyor, iþlemem ki nefere Onu öldüren ben deðil, çakal sürüsüydü iþte Bir yýldýz daha kaydý, dayanamayýp geceye
Gül koklamak dururken koparmak niye Ýnsanoðlu gider mi sebepsiz cenge Bir toprak uðruna kan döküp, öldürmek Sonun olacak kara toprak, gelir o þehit gömmeye Sosyal Medyada Paylaşın:
edebalici11 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.