aðýr aðýr tükenen o kara gün toplar içimin sakat-aklarýný bir bir yaþlanmýþ bütün türküler þakaklarýmda tarihi geçmiþ aþklar bir de zamanýn kün kafesinde mecbur saklar kendini tadamam atamam dünün zehrini
sana yazdýðým þiirler dolusu kalbim olan bu koca þehir bilirsin mi dökülür gelir ki bir zaman sevgili içimde çoraklaþan bir yeminle çatlar tam orta yerinden dilim faili mehcur bir zamanýn elinde sýrsýz kalýrým
sen dilimde yapýþkan bir özlem gibi sarmaþýk misal kollarýmda uzayan hani çiçekli bir güz olsa diyorum þimdi hani kokunu rüzgâra salan tin gibi sarýp sarmalasa yer bizi çýplak dudaklarýmda gömülsek sevgili
parmaklarýný ver bana mevsimleri takayým aþk tutsun diye avuçlarýnda Eylül çiçekleri büyüt bana yapraklarýnda sarý akþamlar olsun bir de ben ellerinde yüzündeki nehirleri özgür býrak býrak sana deniz olayým nolursun sen yüzümün aydýnlýðýnda ak tükensen de kabulümsün
bir masal anlat ya da içinde hep kavuþmak bulunsun sonra derin uykular getir bana vakit hep gece yarýsý olsun gözlerimde yýllar uyusun sonra sen çýkýp gel taze bir sabah birden yalnýz bir bahar gibi öp beni alnýmdan
uyanayým nolursun sevmek için seni
içimde gün bitti
...
MHD Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehtap Yıldız Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.