ÖYLEDİR ÖYLE BAŞLAR

Ýnsan iki yaþýnda da öyle baþlar iþte
Ezgilerin karanlýðýna sýyrýlýr kucaklardan,
Cývýl cývýl cývýldar, mýrýldar bir süre,
Derken, üçüne doðru, sözler dökülür aðzýndan.

Öyledir iþte, yavaþça baþlarsýn anlamaya,
Kapýlýp bir türbinin büyük gürültüsüne,
Sen misin bu, bir baþkasý mý yoksa,
Yabancýlaþmýþtýr evin, bir gölgedir annen de

Bu zalim leylâk parýltýsýnýn nedir derdi?
bu dökülen, bu inen bir park kanepesine,
Nedir? çocuklarý kaçýrmak gibi bir þey mi?
Öyledir iþte, kuþlar öyle doluþur içine.

Arttýkça artan kývamýný bulan acýlardan:
Yüreðinde ulaþýlamayanýn özlemi, uzak yýldýzlar,
Faust gibi olduðun, kafan bulandýðý zaman
Öyledir, öyle baþlar çingene çalgýcýlar.

Uçaraktan yüce yüce gök katlarýndan
Çevrili alanlar görürsün, evsiz topraklar,
ve denizler bir iççekiþ kadar ansýzýn,
Ýþte týpký öyle doðar heceler ve uyaklar.

Yulaflarýn üstünde, sýrtüstü,yaz geceleri,
yakarýr durur: her þey yerini alsýn diye,
Sakýnarak gözünden þafaðý ve evreni
Öyle olacaktýr, öyledir dalaþýmýz güneþle.

Öyledir, öyle baþlar yaþamak, dizelerle.
Sosyal Medyada Paylaşın: