MAVİ YAĞMURLUK

Yiðitliði, kahramanlýðý, þâný
Bu kahpe dünyada unuturdum ben
Yanlý bir çerçevede ýþýdý mý
Yüzün önümdeki masa üstünden.

Gün geldi ve sen gidiverdin.
Geceye attýn aziz yüzüðünü.
Yazgýný bir baþkasýna verdim,
Unuttum ben o güzel yüzünü.

Günler geçti, hep telaþ içre,
Hayatýmý yýktý þarap ve tutku…
Birden hatýrladým ben seni ve
Gel dedim, gençliðime çaðrýydý bu…

Çaðýrdým ama gelmedin nedense,
Çok gözyaþý döktüm, ilgisiz kaldýn,
Mavi yaðmurluðunu mahzun giyindin de
Yaðýþlý gecede benden ayrýldýn.

Bilmem, gururun nereyi tuttu mesken.
Tatlýmsýn, sevgilimsin, her þeyimsin…
Mavi yaðmurluðunla düþe daldým ben,
Yaðýþlý gecede giyip gittiðin…

Düþ kurulmaz, yok artýk þefkat ve ün.
Her þey bitti, geldi gençliðin sonu!
Yok artýk yalýn çerçevede yüzün,
Elimle masadan kaldýrdým onu.


1908
Sosyal Medyada Paylaşın: