Zordur Çocuk Olmak
Çocuk olmanýn gereðidir yaramazlýk, hareketliliðim bundan,
Keþfederek öðreniyorum dünyayý, karýþtýrýyorum durmadan.
Annem yapma dedikçe, babam yap der gibi bakýyor,
Aranýzda anlaþýn yoksa kafam karýþýyor.
Ben çocuðum , her þeyi sorarak öðrenme isteðim var,
Leylekler çoktan göçmüþ þimdi sýrada yusufçuk mu var?
Yýllarca kandýrýldým arkamdan aðlayan yudumlarla,
Kaçtýkça kovalandým, aðzýma park eden lokmalarla.
Rahatça oyun oynayamadým, üstüm kirlenecek diye,
Çamurdan heykel yapamadým, izledim yapanlarý hasetle.
Dokunulmamasý gereken eþyalara takýlýp kalýrdý aklým,
Bizimkiler uykuya dalýnca, doya doya tadýný çýkarýrdým.
Biraz daha büyüyünce beni okula yolladýlar,
Aman ne güzel bir sýnýfta benden ne kadar da çok var.
Öðretmenim öðretti A yý,B yi,C yi,
Susmayý da öðrendim, suskunluðun bitiþini müjdeleyen o tatlý zilin sesi.
O gün bugündür okuyorum, sýnavdan sýnava koþuyorum,
Baþka türlü adam olunamazmýþ diyorlar, korkuyorum.
Kendimi daha iyi tanýmak için arkadaþlar edindim,
Onlarla daha çok zaman geçirmek uðruna yalan nasýl söylenir , öðrendim.
Çocuk deðilim artýk büyüdüðümü söylüyorlar,
Ýnanmayýn siz onlara , içimdeki çocuðu görmüyorlar…………
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.