Mapushaneye güneþ küsünce Sabahlar da uzaklaþýyor Gün kaçýyor geceden Hiç doðmayacakmýþ gibi Bir daha gelmeyecekmiþ de Veda etmeyi de istemezmiþ sanki Nazlanmayý da beceremiyor hani Týpký sevgili gibi
Mapushaneye sabah gecikince Merak da etmiyor insan Ya geleceðini bildiðimden Ya da gelince bir þey deðiþmeyeceðinden Dört duvara bakýþým ayný Duvarýn bana bakýþý da Pencerem de yok ki bileyim Dýþarýsý býraktýðým gibi mi Kahvaltý da ayný bak Dün ne yediysem Yarýn ne yemeyeceksem Týpký diðer sabahlar gibi
Mapushaneye öðle düþünce Bitsin istiyorum bir an önce Ben geçsin dedikçe o uzuyor Bana inat biraz da Piþmanlýklarým artsýn Yüreðim yansýn Özlemim katranlaþsýn Bedenimin olduðu yere ruhumu da alýp Hayallerim duvarýn ben tarafýnda kalsýn Bu öðle vakitlerinde zaman akmýyor Sonra bir ses duyuluyor Öðle yemeðinin geliþi Dünkünün bir benzeri Yarýnkinin az deðiþiði Týpký diðer öðlenler gibi
Mapushaneye akþam hoþ gelince Bir gün daha bitiyor Özgürlüðe bir adým daha yaklaþtým Annem haklýymýþ galiba Sayýlý gün çabuk geçermiþ Nasýl da alýþtým Hiç dýþarýda yaþamamýþým Hiç koþup oynamamýþým Denizi görmeden kokusunu bilmeden Sevgilinin gözlerine deðmeden Yaðmurun toprakla buluþmasýna tanýklýk etmeden Karda buzda kayýp düþmeden Küçük bir çocuktan makas almadan Mevsimlerin dönüþünü fark etmeden Yaþamýþým… Hasret en çok karanlýkta görülüyor Yine o ses duyuluyor Akþam yemeðinin geliþi Dünkünün çok benzeri Yarýnkinin az farklýsý Týpký diðer akþamlar gibi
Mapushaneye gece çökünce Kendimden baþka dostum olmuyor Þöyle bol köpüklü bir kahve Olmadý ince bellide demli bir çay Sigarama yarenlik etse Bir tarafta ben Diðer tarafta yine ben Sýkýldým kendimden Kalemim de tam bitmeden Kantine sipariþ vermeli Öyle ya! Yazacak ayný günlerim çok Hele bir çýkayým da Konuþmayý unutmazsam Anlatýrým sevgili
Özden HORAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
soloyin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.