"AH CAN AH""....!

Hep yüreðimizde saklý tuttuk sevgimizi,
Kimselere söylemedik,,
Yýllar yýlý gizledik...!
Gözlerimizde, yüzümüzde,gönlümüzde, ömrümüzde saklý tuttuk...
Gökyüzünü doldurup soluðumuza,
... Olmazlardan medet bekledik...!

Ýsyanýmýzý kilometrelere zincirleyip,
Ýdam sehpasý kurduk,,
Bir tek sözünle,
Kayýp bir vadide idam ettik geçmiþimizi...!
Birileri kýna yaktý,,
Birileri üstüne bir bardak su içti,
Biz yititrirken güzelim sevgimizi...
Heba ettik gittik senelerimizi...
Gidenler dönmedi ""ah Can""...!
Yaralý uçurumlarý birer birer koþarak,
Boþ yere yollara baktýk, türküler yaktýk,
Kurudu gözpýnarlarýmýz da, yüreðimizle aðladýk.

Mesafeler ki, kahreden yanýmýz,,
Acýlara gömdüðümüz isyanýmýz,
Derdimizi kime nasýl anlatýrýz,
Kimimiz varki, ""ah Can""
lime lime yüreðimiz,
Ýlmik ilmik dökülen gözyaþlarýmýzdan baþka…
Ne ile teselli bulabilirizki..?
Hasret ki, göçmen kuþlarýn kanadýnda taþýdýðý,,
Gamdan bir dað gibi oturmuþ gözlerimize...
Buruk gülümsemeler dindire bilir mi hüznü ""ah Can""?
Kime ne anlata biliriz ki,
Gözümüzden damlayan her yaþ yaralýyor yüreðimizi....

12 Haziran 2012
00.44
ÝSTANBUL
Sosyal Medyada Paylaşın: