Dilim dolanýrdý aklýma geldiðinde
Þaþýrýrdým kelimelerin yerlerini
Sen önsöz olurken ben son nokta ufukta
Dudaklarým aþklarýn kýrmýzýsý harama kaçmýþ þaraplarýnda
Su uykusu þelale þarkýsý çarpar þavkýndaki ayýn beyazýna
Devrik bir söz gelirken aklýma,devrilir karþýmdaki kavaklar
Kýþ sonrasý asmalarým budanýr,kesilen kollar akar yaðmurlu
Kalan her kol aþk için sürgün verir
Düþerken sürgünlere ben
Çýrpýsý yakýlan dumanlý aðýtlar olurum
Beþiðinde sallanan özlemlerine
Kurþini bir bulut düþerken avuçlarýma
Süt olur mürekkep kalemime
Rahim sonrasý sancýlar düþtüðünde sarý kaðýtlarýn ortasýna
Ýlk damlasý harfindeki bir abide
Senle baþlarken tüm yazýlar sensiz betimlerde bitimsiz
Ýçli yazýlarým alýrken kollarýna seni yaþatmak için
Ben devrilirim bir çýnar dibine dilimde senli sisli bir söz
G i z l e r /im sol yanýmdaki cebimdeki kitabýný
Ýçinde sen, dýþýmda topraklý ceketim...
Sen ölmeden önce eski bir kitap arasýna gizlenirken
Ben ölürken seni kitaplarda yaþatýrým
Aþkýn almadan verildiði..Aþkýn tükenmek olduðunu bilerek
Ýþte bu yüzdendir hep sana Zühre deyiþim
Ne benim seni yazmam ne senin býrakýp gitmen deðil önemli
Devrik sözlerde....