Ne ebedim tam bilinir ne de ezelim
Derdin mi var köpür köpür
Gel Anadolu’yu gezelim;
Al beni götür
Iþýðýn eþiðine
Uygarlýðýn beþiðine...
Doðum, doðumum
Doðu yaným Asya
Kýzýldeniz’den
Ýpek Yolu’ndan
Aþar giderim
Kervanlarla toz duman
Uzak okyanuslara;
Çivi yazýsýnda suskun
Fýrýnlanmýþ kilden tabletim...
Batým Trakya
En doðusu Avrupa’nýn
Güneyim
Güneþin en yaktýðý
Ateþimin ekvatorda
Doruðuna çýktýðý yer;
Üç anakaranýn doðurup beni
Bir istiridye kabuðunda Afrodit
Denizlerin ortasýnda býraktýðý
Ýnci tanesi Anadolu’yum!
Ben tarihin en kanlý
En canlý
En heyecanlý
Hem kýzý hem oðluyum...
Dertlerim var sýzým sýzým
Gün yüzüne çýkmamýþ
Topraðým bereket fýþkýrýr
Hangi taþýmý kaldýrsan
Altýndan tarih
Uyuyor m/ýþýl m/ýþýl...
Karain’in dibinden
Sesleniyor Homosapience
Bir elinde taþ
Öbüründe mýzrak;
-Dünden bugüne;
Obsidiyenle ben
Roma’ya kadar
Savaþarak geldim arkadaþ!
Matem, sitem, aðýt
’Kime kin ettin de giydin allarý’
Sýrtýnda çürüdü doludizgin
Ufuktan ufuða koþan
Koþarken düþen
Soylu atlarýn nallarý...
Kar yaðýnca daðlarýma
Gebelenir Kybele,
Yeni b/ebelerle göverir,
Vurunca baðrýmý güneþ
Baþlar baðbozumu þenlikleri
Sularýma ay doðdu mu
Elleri kýrmýzý kadeh
Esriten þarap sunar testisinden(?)
Men tapýnaklarýnda
Roma’nýn en güzel cariyeleri
Þuhluðu gönülleri mesteden...
Deste deste güllerin baðýyým
Üzümlerin sepet sepet bolluðu
Kirazýn viþnenin anayurdu
Bereketin selelere dolduðu
Lale, sümbül, menekþenin
Türkülenip harman olduðu
Ahu maral ceylanlarým
Gözleri sürmeli çekik
Kýzlarým gelinlerim bahtsýz
Kanadý kýrýk telli turna
Su baþýnda vurulmuþ
Her biri kýnalý keklik...
Meryem’in uyuyakaldýðý
Bülbül Daðý eteklerinde Efes
Kýtmir’in uyuyup dört asýr
Uyanýp yine daldýðý son nefes
Yedi Uyurlar Efsanesi’yim,
Yudas’ýn asýldýðý erguvan dalý
Çiçeklerinde tarih, oðul oðul
Bin dumanlý tütsü,
Karakovan balý
Binbir Gece Masalý’yým...
Derdin mi var köpür köpür
Baþtan sona Anadolu
Zaman mahzeninde asýrlanmýþ
Topraða sýzan acýyla sýrlanmýþ
En eski dert küpüyüm...
Eflâtunpýnar’da bir su nanesine sor
Ölümsüzlüðünü tanrýlarýn
Ýç sularýndan bir yudum
Yýka avuçlarýnda tarihin kanlý yüzünü
Bilsen ne kadar doluyum
Ben ezelden ebede uzanan
Kavimler köprüsü Anadolu’yum...
Son sözüm;
’Yurta barýþ, dünyada barýþ!’
Ben tarihin eþiði
Yeniden doðan
Yükselen Hitit Güneþi
Tanrýlarýn Olimpos’u
Dünyanýn sönmeyen tek ateþi,
Benimle kurdular Mitos’u
Aydýnlýk ve Iþýk Ülkesi,
Tarihin en uslu, en yaþlý
En büyük ilk çocuðuyum...
Þaban AKTAÞ
11.06.2012