Bize biz diyecek bir hal kalmadý Yandý vücudumuz kül oldu gitti Her kime verdikse attý almadý Lâ’l ü gevherimiz pul oldu gitti
Feleðin elinden dedik el aman Boþ harman, ne buðday kaldý ne saman Bir yandan kocalýk bir yandan zaman Atlasýmýz eski çul oldu gitti
Huzurî, aynanýn yüzü tuttu toz Aðýzlar kapalý gözler eski göz Gün gece lâstikli can sýkar her söz Bilen bilmeyene kul oldu gitti
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yusufelili Huzuri Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.