Ýþittim ki, benim için aðlýyormuþsun, Hala adým düþmüyormuþ dudaklarýndan! Geçenlerde bir yolcudan beni sormuþsun, Metruk, ýssýz bir manastýr gibiymiþ odan! Çamlýklarda tek baþýna geziyormuþsun, Gözyaþlarýn anýyormuþ eski günleri... Ümidini siyah ufuklarda yormuþsun, Sanmýþsýn ki, giden günler gelecek geri!
Artýk ela gözlerinin altý çürümüþ, Bahçemdeki kuþlar gibi susmuþ kahkahan! Kalbin bir dal mevsimin hüznü bürümüþ...
Akþamlarý son yolcular geçerken kýrdan Nazarlarýn dalýyormuþ, yýllardan beri Bir seyyahýn bekleniyor gibi haberi!
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yusuf Ziya Ortaç Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.