Son Vals
Tavusun tüylerinin güzelliði aþikâr;
Ýlahi bir fýrçayla kusursuzca boyanmýþ
Mevlanýn hikmetini anlasak ne büyük kâr;
Nâdâna sýr olsa da ariflere ayanmýþ.
Bir tavus, tüylerini yolarken teker teker,
O sýrada bir tavuk, geçmektedir oradan.
Yaklaþarak tavusa kardeþim merhaba der;
Hayýrdýr çýldýrdýn mý? Akýl versin Yaradan!
Tavusun derdi baþka, nerden anlasýn tavuk?
Kýymetli elbisesi avcýlarýn hayali
Her kafa taþýyamaz, zümrütle süslü kavuk;
Asalet timsalidir böylesinin her hâli.
Tavuðun hayalidir, tavusun kaçtýðý ün
Hedefe varmak için dere tepe aþmýþtýr!
Darý ambarýndaymýþ rüyasýnda daha dün;
Tanýnmanýn derdiyle yýllarca uðraþmýþtýr!
Ver bana tüylerini, telef etme boþ yere;
Bakýnsýn cümle âlem, takýp takýþtýrayým!
Piþman olma sonradan desin dursun ne çare;
Beni düþünme sen der, giyip yakýþtýrayým!
Tavuk alýr tüyleri, baþlar bir bir takmaya.
Yakýþtý mý? diyerek fikir alýr tavustan
Acýyan gözleriyle, o da bakar "çakmaya"!
Çirkine yakýþýr mý altýndan olsa fistan?
Yürür kendi yoluna, geçilmez havasýndan
Danýþarak iþ gören, yolda kalýp inlemez!
Kime zarar gelirse; hevesi, hevâsýndan;
Kimi belaya koþar, büyük sözü dinlemez!
Yaklaþýlmaz yanýna, bizim süslü aktristin!
Tavuklar bir bir çatlar, horozlar kalýr hayran
Kraliçesi artýk; dansýn, valsin ve pistin;
Gözdesidir herkesin, lakin dönecek devran!
Valse kaldýrýr onu, yakýþýklý bir horoz;
Bizimki darmadaðýn. pistte iki dönünce!
Uçuþunca telekler, hemen baþlar aforoz;
Alaya alýr herkes, þöhret þavký sönünce!
Artýk çok geç olsa da, tavuk anlar tavusu.
Tüh keþke dinleseydi, olmazdý böyle rezil!
Belki binbir þekilde ruha kurulur pusu;
Uy nefsine Muradým,her gün bin kere ezil(!)
Murat CANBOLAT
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.