insan,her sabah kalkar elini yüzünü yýkar, aynaya bakarak saçýný tarar, erkekse traþýný olur, bayansa bakýmýný yapar, üstüne baþýna çeki düzen verir, kendisini defalarca süzer, vücud hatlarýnýn çekiciliðine kapýlýr, gözlerinde deryalara dalar, burnunun ucuna dünyayý takar, ve yüz hatlarýna bakmaya doymaz insan. insan gündelik hayata, nice hayretler yaþar, gördüðü her icada baka durur, þaþkýn bakýþlar fýrlatýr, mucidine hayran olur. ve insan, aynada pür dikkat eder, kendini görür fakat mucidini görmez, göremez olmuþ insan. ve insan madden bir þey kaybettiðinde, buluncaya dek arar, ama ayný insan,ne hikmetse, kendini kaybettiðinde farkýna bile varmaz. aynada mucidini göremeyen insan, kendini ne ala görsün azizim.
Sosyal Medyada Paylaşın:
bilgin63 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.