En büyük erdemsizlik sýðlýktýr
Ne ki biçimlendirilir / gerçekleþtirilir
Doðrudur / haklýdýr …
Oscar Wilde
yapmak istediðim miydim kendimi
mumun güneþi içine çekmesi gözlerinden
bir hayali öpmek mi en gerçeðinden
ya da unut
görebilmekti belki
imler yolunda yürüdükçe
birlikte bildikçe birbirimiz içini
ýþýðý birbirine gölge iki güneþ
doðmazdý ay batýmý olmasa
yýrtýlmazdý karanlýk gözyaþlarýný silerek
bütünken rengini kaçýrttýðý hayata
gün döndüremezdi kalp pusulasýný
mýknatýs gönül zamanlý dolmasa
þiirin getirdiði söyle !
cehennemi ateþe atmasaydý gözlerin
kývýlcýmýnda kamaþmasaydý nefesim
siner miydi
çoðaldýkça tutuþan isyaným
rüzgârlý kuytularýnda aþkýn
öperken avuç içlerini
aðzým sabah aralar her þeye
Her þeye
çalkantýlý maviler uçuþurken
gözlerinden gözlerime…
bir dað geçerken
sonra asi bir deniz
çiçeklerle sývalý yüz coðrafyandan
bir bahar mimozasý býrak yarýna
hayale gerçek cemresi düþüren
mevsimi hiç bitmeyen
deðilse
vurup neþteri geç aðzýmdan
ölüm çekirdeði çimlensin
kesilirse dili sözcüklerin
bil ! kanlý dudaklarý senin ellerin
sen yine de unutma
büyüklüðü kadar sevginin her acýsý
taþýnýr soluðu kanadýnda þeffaf
mutlak býrakacaðý uçuruma
sonrasý Rü
ya da tam tersi…
güz gölgeli iki güneþ
hâlâ kan rengi iki çizgi imtiyazlý
Nasýl bir duvarlýða devriliþ
Nasýl mülteci mabedi birbirine
Ýhlâli sýnýrsýz …
uzak ýþýðýn mihengine
hâlâ þiir yürek kamaþmasý
indirirken aþký beyaz kaðýda
sabah körden vururken
gölge hattýnda aþk çeraðý
iliklerini çözer yalnýzlýðýn
çýrýlçýplak düþ savaþýr
gerçeðin çürütüþüyle…
Ýndikçe enginine kalbin
Lütfüyle el yazmasý kitaptýr kâinat
Yazýlýr yeniden tanrý suretiyle…
Þükran AY