Gözlerinle ümit verirken nazli ellerinle ittin Býrakýp bilinmeyen diyarlara cekip gittin Kimbilir þimdi o nazli kalbinden,de söküp attin Ben yýkýlýrken sen giderken kaybettin
Gönül yolu sende örümcek aðýna benzer Yücel mülteci olmuþ avrupayi divane gezer Kimi sevdayi bilmez kimi þiirden okurken üzer Ben yazarken sen okurken kaybettin
Yutkunmak of cekmek insana ne aci Yýkýlan dünyamda halen sensin baþýmýn taci Son sözlerin bana býcak yarasý kadar aci Ben yaralanýnca sen yaralayýnca kaybettin
Þimdi izimi kaybetim sen nerelere gittin bilmedim Türkiyeyi terk ettim yýlarca dönmedim Ari olup türlü ciçeklere kondum senin kokunu almadým Ben gezerken sen giderken kaybettin
Yücel Duman
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yücelduman Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.