Hayat bize mutlu olma þansý vermedi sevgili biz kendimizden baþka herkesin üzüntüsünü üzüntümüz, acýsýný acýmýz yaptýk çünkü. Dünyanýn öbür ucunda hiç tanýmadýðýmýz bir insanýn gözyaþý bile içimizi parçaladý. Kedilere aðladýk, kuþlarýn yasýný tuttuk... Yüreðimizin zayýflýðý kimi zaman hayat karþýsýnda bizi zayýf yaptý. Aslýnda ne güzel þeydir insanýn insana yanmasý sevgili... Ne güzeldir bilmediðin birinin derdine üzülebilmek ve çare aramak. Ben bütün hayatýmda hep üzüldüm, hep yandým. Yaþamak ne güzeldir be sevgili... Sevinerek, severek, sevilerek, düþünerek... Ve o vazgeçilmez sancýlarýný duyarak hayatýn...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yılmaz Güney Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.