Sevgili, yetmiyor ’sevgili’ sözü tek baþýna.Karþýlamýyor içimi dolduran duyguyu. Oysa ben ’sevgili’ derken neler düþünüyorum bilsen. Sonsuz,bir güneþ, bir yudum raký, çiçeðe durmuþ ince bir bahar dalý, oðlumun sýcak yanaðý, anamýn acýlý gözleri, babamýn tütün kokan eli, evimizde ki kuþ, yarýnýn güzel günleri, anlatýlmasý güç binlerce duygu ve SEN... iþte sen beni hayata baglayan en güzel köprüsün; köprülerin en güzelisin. sevgilim...güzelim... insaný yaþatan içimizdeki hayat böceðidir. o ölürse hayatýmýzýnda tadý biter. o sakýn ölmesin, yaþat onu. selimiye cezaevi
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yılmaz Güney Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.