GÖÇ 1

GÖÇEN GÖÇENE


Önce;
Okul ihtiyacý açtý
Göç yoluna ipince bir patika.
Göründü gündüzün geceden farký…

Sonra sanayiye
Lazým olan binayý
Yapmak için
Çaðýrdýlar karýn tokluðuna çalýþacak enayi...

Çoðaldýk, topraðýn dekarý düþtü
Kiþi baþýndan aþaðý
Tepetaklak.
Doyurmuyordu...
Buyurun köyden kente akýn akýn!

Sarý öküzün ederi zulalandý kuþaða,
Eyvallah denildi kýza kýsraða
Oðul uþaða.
Ýnce bir þilte, bir yastýk, bir yorgan
Sýrtlara denk edildi.
Bir elde
Haki boyalý, iple takviyeli tahta bavul,
Diðerinde adres pusulasý.
Ýndiler Haydarpaþa’da trenden
Her yöreden, her yaþtan...
Biraz þaþkýn!
Biraz ürkek...
Gözler mahþeri kalabalýkta fýldýr fýldýr...
Acep
Sülün Osman kim ola diyerek?
...
..
.
Bazýlarý,
Hanlara sýðýndýlar ilk zaman.
At gözlükleri taktýlar.
Ne iþ olsa yaptýlar.

Eminönü halinde,
Tahta kasalardan boþalýnca mal,
Yirmisini bir baðlayýp,
Semerine yükletip kamyonlara taþýdý,
Pos býyýklý sýrtý saðlam boylu boslu hamal.
Sýcaktan ezim ezim ezildi.
Boncuk boncuk terini boynundaki gri beyaz beze sildi.

Ne bezdi o bez?

Mendil mi?
Havlu mu?
Baþ baðý mý?
Çýkýn mý?
Peþtamal mý?
Yastýk mý?
Sofra bezi mi ?
Arafat’ýn logosu, þimdilerin modasý
Poþu mu?
Yoksa hepsi mi?
Evet " hepsi ".
Siyah beyaz belgesellerde görülür ancak böylesi…
...
..
.
Kum eler, harç karar, tuðla çekerlerdi beþinci kata yorulmaksýzýn.
Gündüzler çabuk geçer de
Gaz ocaðýnda bir sýcak çaydan sonra;
" Ayaðýnda Kundura " ile baþlayan gecelerde
Gelmezdi buram buram özlemin ardý arkasý,
Üþüyen ellerini apýþ arasýnda ýsýtmakla
Ýnþaatýn kapýsýz penceresiz bir odasýnda beþ kiþi...

Hoþ,
Sýladakilere de gelmezdi ya!
Sonra ara formüller bulundu gecelere.
Kimi acý, kimi tatlý...
Gidip geldiler hasat vakti
Senede bir.
Kesmedi…
...
..
.
At gözlüðü eskidikçe göründü etraf.
Gündüz iþte,
Gece boþ bulduðu yerde kendilerine çalýþtýlar
Çata çat.
Türedi yokluktan, çerden çöpten, çuldan çaputtan
Gecekondular.
Omuz omuza, sýrt sýrta dar sokaklar.
Sýla özlemiyle kondu sokak isimleri
Yokuþta biten Andýrýn Çýkmazý...
Ev evin üstünde salkým saçak,
Damdan dama birer basamak.
Bahçeler börtü böcek,
Duvarda kertenkele...
Kümeste tavuklar
Ýki yumurta elde
Öbürü belde...

Varlýk, yokluðun içindeki sýr...
Ara ki bulasýn!
Az olsa da beti bereketi
Kanaatkarlýkla kuruldu dirlik düzen.
...
..
.
Aleladeydi yapýlar.
Kilitsizdi kapýlar.
Perdesiz pencereler gibi
Ardýna kadar açýktý geniþ gönüller.
Yeknesak fakir fukara,
Odalarýn küf kokusu
Alýþýk burunlara hoþ geldi.
Gecelerin kör karanlýðýnda;
Kedi köpek iç içe kavgasýz .
Ne hav!
Ne miyav!
...
..
.
Çoðu hýsým akraba,
Kalan üç beþ hane gariple
Oldular tanýþ biliþ.
Kimi zaman ortak aðlandý,
Kimi baþlar baðlandý
Ulaþýldý mecbur hýsýmlýða.
Düþtü bazen dengi dengine,
Bazen de uymadý bir türlü rengi rengine.
Aç açýna,
Karýnca kararýnca yaþar yaþamazý oynadýlar.
Orta yerde bir soba,
Açýk cümle kapýlar
Nafile...
Koyun koyuna uyurken boy boy çocuklar
Nefeslerin sýcaklýðý, kokusundan güzel geldi canlara.

Karda kýþta yandý ocak, tüttü baca.
Sýladan bulgur geldi, yarma geldi, yað geldi.
Kopmadý rabýta,
Bir gördü,
Dört görmedi zabýta.
Gecekondular mahalle oldular kýsaca...
...
..
.




Sosyal Medyada Paylaşın: