iki keskin makas bilenir, geçmiþinden kalan yaralarý geleceðe ibretlik taþýr…!!!
sus
sustur
tükenen bin senelik yükün çürüyen omuzlarýmdaki iþkencesini
konuþ
konuþtur
içime çöken daraðacýnýn sessizliðini
örtündü tüm kopuk yýrtýk týlsýmlarý ömrümün
mecali tükenmiþ adýmlar seyrek
ite kaka tutunuyor eriyen dizlerim topraða
tut
tutuþtur
boðazýma düðümlenen boðum boðum düþünceleri
kitler ellerindeki umutlarýný hayasýzca
arsýz utanasý yok irdelen günsüz kalan tenin
oysa;
idamýný bekleyen mahküm gibi
geçmeyen kýsýr saatlerimin sonunu sabýrsýzlýkla bekliyor aklým
kaç zaman devirecek günü geceye
sarmalayacak hangi hüznü mutluluk hecesine
isyan deðil elbet yüreðinin fetvasý az da olsa umut iþte
hep acý yaþadý aðma gözlerim þahit
oyunlar hayat sahnesinde sergilendi bertaraf oldu saklanan keþkeler
kim derdi ki, bir gün bir bir dizilecek yumak olup dolanacak boynuma
anýlarýn izleri….
Þimdi tek basamaklý yokuþta yaþlanýyor gençliðim ihtiyar yüreðimle,
n.altýn BÝNGÖL EREÐLÝ .... 08/06/2012